Floris Peters

Floris Peters (32) is Legal & Compliance Officer bij Orange Capital Partners (OCP). ‘OCP is een jong en hyperambitieus bedrijf. De diversiteit maakt het voor mij elke dag weer leuk en uitdagend. Dat waardeer ik enorm.’

Voordat Floris in 2022 bij OCP terechtkwam, werkte hij bij een bank. Ook als bedrijfsjurist, maar dan meer in een managementrol. 

‘In die rol merkte ik dat ik steeds minder te maken kreeg met de juridische praktijk; mij vastbijten in een dossier, de wet en jurisprudentie induiken, een gedegen advies schrijven, et cetera. Dat miste ik en dus besloot ik om andere opties te overwegen.’ Toen Floris werd benaderd voor zijn huidige functie, sprak de combinatie van Legal & Compliance hem meteen aan. ‘In de gesprekken werd dat bevestigd en de cultuur van het bedrijf beviel mij ook.’

Floris heeft niet echt een specifiek aandachtsgebied en dat is juist één van de leukste aspecten in zijn werk. Er komen allerlei zaken dagelijks op zijn pad. ‘Van vraagstukken in het kader van de AIFMD/Wft, de GDPR, SFDR, of DORA, tot meer litigation-vraagstukken of huurrechtkwesties (zowel commercieel als residentieel), maar ook de corporate governance of de goedkeuring van CDD-dossiers passeren de revue. Die diversiteit maakt het voor mij elke dag weer leuk en uitdagend, ik weet nooit wat er die dag op mijn pad gaat komen. Dat waardeer ik enorm.’

‘OCP is een jong en hyperambitieus bedrijf. Mijn collega’s zijn intelligente, hardwerkende en ambitieuze mensen en dat maakt de omgeving heerlijk dynamisch.’ Dat dynamische ontbrak in zijn vorige baan. ‘Ik weet nog dat ik ooit bij de bank begon en dat ik een proces inefficiënt vond. Toen ik dat aankaartte, zeiden een aantal oudere collega’s met een meewarige glimlach dat ze het mooi vonden dat ik nog de passie en naïviteit had om iets te willen veranderen. Als je daar iets aan wilde passen, kostte dat maanden/jaren, ellenlange overleggen en goedkeuring van minstens vier comités.’ Bij OCP gaat dat compleet anders. ‘Als je een goed idee hebt, krijg je direct de mogelijkheid en ondersteuning om dat uit te werken. Ondernemerschap en initiatief wordt hier erg gewaardeerd.’ 

‘Wij zijn erg pragmatisch en vatbaar voor verbetersuggesties; als iets voor de business makkelijker is op een andere manier, dan passen wij het proces gewoon aan. Daarvoor hebben wij geen officiële overlegorganen, maar wij gaan gewoon zitten met betrokkenen, verbeteren het proces en vervolgens implementeren en communiceren we het. Die flexibiliteit en dat pragmatisme is denk ik ook wel noodzakelijk bij ons bedrijf, maar is mijns inziens niet echt typerend voor een juridische afdeling.’ 

Een dossier dat Floris in het bijzonder is bijgebleven, gaat terug naar zijn tijd bij de bank. ‘Het betrof een dossier van een bekende terrorist. Wij wilden van hem af als klant, maar gezien de zorgplicht en de unieke positie van de bank in het maatschappelijk verkeer, was dat niet eenvoudig. Wat niet meehielp was dat hij pas bij de bank was gekomen, nadat hij zijn straf had uitgezeten. Hij was wederom in opspraak gekomen, kortweg omdat hij steun zou hebben geboden aan gezinsleden van overleden vrienden in een IS-gebied. Zijn advocaten eisten van alles op hoge toon, maar op een gegeven moment kreeg ik ook van hem handgeschreven brieven uit de gevangenis. Zonder al te veel details prijs te geven over de zaak, viel mij daarbij op dat het eigenlijk een bijzonder intelligente kerel was (hij had zelfs tijdens zijn eerdere gevangenisstraf rechten gestudeerd). Hij schreef een heel humaan betoog over hoe hij opgegroeid was met de overleden vrienden in kwestie, hun nog levende vrouwen van jongs af aan kende en hoe hij hun kinderen van dichtbij had zien opgroeien. Hij stelde mij de vraag wat ik zou hebben gedaan, als het de vrouwen en kinderen van mijn jeugdvrienden waren geweest. Zou ik dan ook niet elke straf voor lief nemen, om hen te helpen om weg te komen uit die vreselijke situatie, of zou ik hen lijdzaam die martelgang laten ondergaan? Alhoewel wij ideologisch mijlenver uit elkaar stonden, kon ik er vanuit menselijk oogpunt veel begrip voor opbrengen. Ik zou mogelijk in zijn situatie hetzelfde hebben gehandeld. Wij kunnen anders over zaken denken, maar uiteindelijk blijven wij allemaal mensen van vlees en bloed, die op hun eigen manier liefde kennen. Daar denk ik nog wel eens dankbaar aan terug, zeker met de verder toenemende polarisatie.’

Waar Floris zich over kan opwinden is de Wet betaalbare huur. ‘Begrijp mij niet verkeerd, het doel van de wetgeving is niet verkeerd, hier ben ik ook zeker niet tegen, maar de uitvoering vind ik heel slecht. Het begint al bij de misleidende en populistische naam; hoe kan je als politicus tegen een wet stemmen die de Wet betaalbare huur heet? Maar de uitwerking is dusdanig, dat de gehele middenhuursector aan het verdampen is. Experts Peter Boelhouwer, Hoogleraar Huisvestigingssystemen, en Klaas Knot, Voorzitter DNB, hebben al gewaarschuwd voor de negatieve gevolgen. Knot pleitte zelfs voor een onmiddellijke herziening van de wet: ‘Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald’.

Buiten werk houdt Floris zich onder andere bezig met zijn onlangs geboren neefje. ‘Hij is naar mij en mijn jongere broertje vernoemd (Rein Joris, naar Jurriaan en Floris). Ik wist niet dat iets je zo erg kon raken, maar het feit dat er nu een nieuw mensje is dat naar mij is vernoemd vind ik een ongelofelijke eer. En dan is het ook nog een heel erg leuk en vrolijk kereltje!’