Fedde Peutz

Fedde Peutz (1968) is Legal Counsel bij Uniscape, én docent acrobatiek en AcroYoga. Daarnaast is hij burgercommissielid bij Provinciale staten in Zeeland voor de Partij voor de Dieren. ‘Het wordt tijd dat we rechtspersoonlijkheid toekennen aan natuurgebieden, rivieren, zeeën, dieren en toekomstige generaties’.

‘Toen de overheid in 2020 alle yogascholen sloot zat ik ineens zonder werk op de bank thuis. Daar werd ik niet erg gelukkig van. Dus toen een vriend van mij belde dat er een ondernemer was die zijn team wilde versterken met een jurist stond ik helemaal open voor de suggestie. Hij dacht dat met name onze karakters wel zouden matchen. Ik was wat onzeker over mijn inhoudelijke geschiktheid, omdat ik al een tijdje niet meer als jurist werkte, maar als docent Pilates en AcroYoga.’

‘Om mijn kennis bij te spijkeren heb ik van mijn werkgever gedaan gekregen dat ik mij mocht inschrijven voor de beroepsopleiding voor bedrijfsjuristen van NGB/CPO. Het slagen voor deze intensieve opleiding heeft mij erg geholpen mijn weg weer beter te vinden in deze nieuwe juridische uitdaging. Ik ben weer meer bij en sta zekerder in mijn schoenen in dit toch nog nieuwe werkveld.
Het leukste aspect van mijn werk is dat ik weer een onderdeel ben van een team met mensen waarmee ik probeer een goed product goed bij de klant af te leveren. Mijn rol daarin is het opstellen en aanpassen van onze leveringsovereenkomsten, de toepassing van onze algemene voorwaarden bewaken en wat follow-up daarop. Populair zeg ik altijd dat ik verantwoordelijk ben voor de contracten en de conflicten, zodat de anderen zich met alle andere zaken bezig kunnen houden.’

‘Uniscape, het bedrijf waar ik werk, is betrekkelijk klein, we zijn ongeveer 15 mannen die sterk zijn in IT, met name glasvezel en telematica. We zijn een nichespeler in de telecommunicatiemarkt, en we worden gekenmerkt door onze flexibiliteit. Dat is leuk, maar het vraagt ook veel van ons, er is namelijk niet veel dat we blind en op basis van een vast stramien kunnen doen. We moeten altijd blijven opletten dat we steeds doen wat bij de afzonderlijke case het beste past.
Mijn loopbaan als bedrijfsjurist is nog jong, ik doe dit werk nu bijna vier jaar. Echt leuke anekdotes over dit werk heb ik nog niet. De keren dat ik gelijk kreeg bij kantonrechter, rechtbank en hof zijn aardig om mee te maken, maar geven toch een dubbel gevoel. Dan heb ik telkens de indruk dat iedereen beter af was geweest als mijn wederpartij het er niet zo op had laten aankomen, of had ik dan misschien wat moeten meebewegen? Of had ik gelijk dat ik, overtuigd van onze zaak, de rug recht hield?’

‘Een grote uitdaging kom ik tegen in de dwingende technische keurslijven van onze partners. Zij zitten met inkoop en boekhouding soms enorm gevangen in SAP systemen die geen enkele boodschap lijken te hebben aan verbintenissenrecht. Zo komt het regelmatig voor dat een partij een overeenkomst sluit, dat wij leveren en factureren, maar dat de facturen niet worden verwerkt omdat hun systeem dat pas kan als er een PO-nummer is. Bij mij loopt de betaaltermijn vanaf het moment van factuur, bij hen is er een harde “nee” totdat ik op een of andere manier een nummer krijg om hun systeem mee te smeren. Wie heeft er bedacht dat een toeleverancier eerst door hoepels moet springen om ergens een nummer vandaan te toveren? Dat is toch het probleem van de afnemer? Ik ben er nog geen jurisprudentie over tegengekomen. Iemand anders wel?’

‘Naast mijn werk ben ik betrokken bij de Statenfractie van de Partij voor de Dieren in de provincie Zeeland. Ik doe dit omdat ik wil dat wij onze wereld leefbaar achterlaten voor volgende generaties. Ik ben dan ook overtuigd veganist geworden. Al het wetenschappelijk bewijs schrijft ons voor om te stoppen met veehouderij als wij de aarde leefbaar willen houden. Het valt mij dan ook reuze tegen hoe weinig zielsverwanten ik tegen kom bij NGB-evenementen. Meestal ben ik de enige die de bitterbal, plakje worst of stukje kaas aan zich voorbij laat gaan. Toch verheugt het mij enorm dat er binnen het NGB de groep “Jurist Doet WAT” is, die stimuleert dat juristen iets aan de transitie naar duurzaam doen. En toch, en toch, hoe is het toch in godsnaam mogelijk dat we nog met zo weinigen zijn? Iedereen leest toch de krant, iedereen weet toch dat door stikstofemissies de biodiversiteit verdwijnt en dat door methaanemissies het klimaat verandert? Waarom kiest iedereen dan toch voor vlees en melk? Er zijn zoveel goede alternatieven.’

‘Als ik iets in het Nederlands recht mocht veranderen, dan is het wel de bescherming van natuur en milieu. Het is niet genoeg om de bescherming van de aarde over te laten aan de politiek. Meeste stemmen gelden mag misschien voor de korte termijn, maar voor de lange termijn is iets anders noodzakelijk. De bescherming van moeder aarde mag niet afhankelijk zijn van de belangen van politici om populair te zijn en herkozen te worden, of van hun belang aan bijdragen voor de campagnekas. Het wordt tijd dat we rechtspersoonlijkheid toekennen aan natuurgebieden, rivieren, zeeën, dieren en toekomstige generaties. We moeten ophouden met alles wat zichzelf niet kan beschermen uit te buiten en op te maken.’